Tijdens het kennismakingsgesprek samen met zijn ouders stel ik hem een wondervraag: ”Als ik kon toveren en morgen zou het anders zijn, hoe zou het er dan uit zien?” Hij kijkt even voor zich uit en begint te stralen: “Dan zou er een rode Tesla bij ons voor de deur staan!”
Twee weken later is hij voor het eerst met mij op pad met de Coachbus. We hebben een stuk langs de IJssel gelopen, stenen in het water gegooid en hout laten drijven. Ondertussen heeft hij veel verteld en gevraagd. We lopen terug naar de bus en passeren een paar boerderijen. Bij een boerenschuur sluiten de automatische deuren zich langzaam en wat zien we? Een rode Tesla! We staan beiden stil. Dit is ongelofelijk! Wie anders kijkt, ziet andere dingen…
Deze gebeurtenis verbindt, doen we allebei in ons rugzakje en nemen we mee onderweg.
Wat ben ik blij met mijn manier van werken.
