Dit is het laatste verhaal over de jongen die graag hutten wilde bouwen.
Hij had daar 5 redenen voor:
• Hij houdt van takken.
• Hij vindt het fijner te doen dan te praten.
• Hij wilde een hut voor zichzelf.
• Hij wilde een hut om te delen.
• Hij wilde zichzelf beter gaan begrijpen.
We hebben de afgelopen periode een paar hutten gebouwd en herbouwd.
Daar kwamen verschillende gevoelens bij kijken. Hij heeft ze getoond en heeft ermee gedeald. Af en toe konden we er ook even over praten.
Tijdens het bouwen heeft hij een aantal van zijn kwaliteiten ontdekt zoals creativiteit en doorzettingsvermogen.
Hij heeft geoefend met hulp vragen als de takken te groot en zwaar waren en ervaren dat het dan lichter wordt.
In zijn eigen hut heeft hij zijn verjaardag gevierd met lekkers, een kaarsje en een vuurtje.
Bij de afsluiting waren zijn ouders en broertje erbij. We hebben met zijn vijven weer een nieuwe hut gebouwd. Hij had de regie over het ontwerp en de werkzaamheden. Dat deed hij met veel enthousiasme. Eindelijk kon hij een hele zware stam als steunpilaar gebruiken omdat zijn sterke vader erbij was en wilde helpen. Er kwam zelfs een alarmsysteem bij de ingang. Dit was de hut om te delen! We hebben samen in de hut theegedronken, teruggeblikt op alle belevenissen én een kwaliteitenspel gespeeld met elkaar. Hij heeft zichzelf beter leren kennen en zijn ouders hem ook. Dit alles door te doen wat hij graag wilde doen: takken!